[ad_1]
تاماگوتچی در کودکی در دهه 1990 ، با بزرگ شدن تکیه گاهی در جیب های کوچکم بود. مراقبت از موجودات کوچک در وسایل مختلف گرد کمی مسئولیت به من آموخت و این بدان معنا بود که تا سال 2005 آماده پذیرایی از حیوان خانگی مجازی خودم هستم.
به راحتی می توان فراموش کرد که Nintendogs پدیده Nintendo DS است. این دومین بازی پرفروش این کنسول با نزدیک به 24 میلیون واحد فروخته شده و بازی ها را برای مخاطبان کاملاً جدید قابل دسترسی (و جالب) کرد.
یک سال بعد ، Brain Age – یا همان چیزی که احتمالاً در آموزش مغز دکتر کاواشیما می دانید – در غرب آغاز به کار کرد. ترکیب این دو بازی کاملاً مورد توجه مخاطبان جدید گیمرهای گاه به گاه قرار گرفت. پس چه اتفاقی برای این نوع عناوین افتاد؟
شاید این بازیکنان به بازی های موبایل روی آورده اند. هنگامی که تلفن های هوشمند تا سال 2010 به یک امر عادی تبدیل شدند ، بارگیری عناوین برتر مانند Fruit Ninja ، Candy Crush ، Angry Birds و دیگران از فروشگاه App Apple یا گزینه Google آسان بود.
مهمتر از همه ، بسیاری از آنها ارزان بودند (و در برخی موارد رایگان بودند) ، به علاوه شما مجبور به خرید سخت افزار اضافی برای بازی نبودید. اکنون که نینتندو از بازی های موبایلی استقبال می کند ، احساس می شود زمان مناسب بازگشت نینتندوگ ها ، اولین بار در گوشی هوشمند شما آغاز شده است.
بر خلاف Nintendo DS ، شما همیشه یک تلفن هوشمند دارید. ما عادت کرده ایم که تقریباً به طور مداوم با اعلان های WhatsApp برای برنامه های خبری گره خورده باشیم ، بنابراین من بد نیستم که اعلانی دریافت کنم که توله سگ مجازی من نیاز به خوردن دارد.
از DS گرفته تا تلفن
Nintendogs به عنوان یک بازی موبایل برای من بسیار منطقی است و همچنان که نینتندو به بازی های موبایل با عناوینی مانند Mario Kart Tour ، Super Mario Run و Animal Crossing: Pocket Camp حمله می کند ، به نظر می رسد که این هوشمندانه ترین مورد بعدی باشد.
همه این بازی ها مورد استقبال منتقدان یا حتی خود بازی بازان قرار نگرفته اند ، اما ممکن است نینتندوگ یکی باشد که این مسئله را تغییر می دهد.
مانند Pokemon Go ، حق رای دادن Nintendogs (اگر بتوانید اینگونه بنامید ، با توجه به اینکه تکرارهای زیاد این بازی زیاد نیست) به خاطر سپرده می شود و بلافاصله نوستالژی نسخه موبایل را برمی انگیزد.
به علاوه ، تلفن های همراه از تمام فناوری هایی که نینتندو DS ارائه می دهد و موارد دیگر برخوردار هستند. دو نوآوری مهم در Nintendogs استفاده از صفحه لمسی بود ، جایی که می توانید حیوان خانگی خود را نوازش کنید و از طریق میکروفون با آنها صحبت کنید تا به آنها بگویید که بنشینند یا روبرو شوند.
تلفن های هوشمند این قابلیت را ارائه می دهند ، اما موارد دیگری نیز وجود دارند که می توانند سازگار شوند. در مورد دیدن قابلیت های GPS که به شما امکان می دهد سگ های خود را پرورش دهید چطور؟ مردم خوشحال شدند که با Pokemon Go دنیای واقعی را کشف می کنند ، بنابراین شاید این قابلیت در یک تکرار تلفن همراه از Nintendogs گنجانده شود.
عناصر چند نفره آنلاین به شما امکان می دهند سگهای دوستان خود را در یک فضای مشابه ببینید – چیزی که بازی اصلی داشت ، اما این ساده ترین فرآیند نبود که در واقعیت اتفاق می افتد – وقتی در زندگی واقعی ملاقات می کنید یا فقط در خانه می نشینید و خودت بازی کن
به نظر نمی رسد Nintendogs دوباره تمرکز اصلی Nintendo باشد ، اما اگر این شرکت در آرشیو خود به دنبال بازدیدهای بالقوه بیشتر در دستگاه های تلفن همراه باشد
بعید به نظر می رسد که این واقعیت داشته باشد ، اما نمی توانم فکر نکنم ، اما فقط فکر می کنم این امتیاز بعدی از فهرست عقب نینتندو است که می تواند جهشی از کنسول های قابل حمل خود به تلفن هوشمند من داشته باشد.
اگر به نینتندو گوش می دهید ، دوست دارم توله سگ اصلی خودم را بیاورم. او اکنون 15 ساله است ، از کک پوشیده و از اینکه نینتندو DS من بدون هیچ شارژ پایین کشوی من غبار پوشیده است ، ناراحت است.
[ad_2]
منبع: subtitle-news.ir